Waarom ontspannen niet lukt en wat je lijf echt probeert te zeggen

De meeste vrouwen denken dat ontspannen iets is wat je doet. Even yoga, een avondje niks, een ademhalingsoefening. Maar als je lijf continue op spanning staat, helpt dat niet. Je kunt niet in rust denken. Rust ontstaat pas als je lichaam gelooft dat het veilig is. En dat vertrouwen moet vaak opnieuw opgebouwd worden.

Waarom je lijf niet meewerkt

Als je lang op spanning hebt gedraaid door altijd maar te zorgen, presteren en alles regelen, dan staat je zenuwstelsel in de aan-stand. Je lijf wil wel ontspannen, maar kan niet. Het houdt de boel bij elkaar. En dat is logisch. Jarenlang heb je geleerd te functioneren, ook als het te veel is. Maar dat “doorgaan” kost iets. Je adem wordt hoger, je schouders stijver, je slaap oppervlakkiger. Tot je op een dag merkt: zelfs als ik niks doe, ben ik moe.

Wat je lichaam wel nodig heeft

Rust krijg je niet door te stoppen. Rust ontstaat als spanning mag zakken. Dat gebeurt pas als iemand of iets je helpt om te vertragen, om je lijf weer te laten voelen: “Het is goed, je mag loslaten.” Dat kan via aanraking, adem of gewoon even helemaal niets moeten. Soms is dat genoeg om de boel weer in beweging te brengen.

Hoe dat eruit kan zien

In mijn praktijk in Glimmen (Groningen) werk ik met vrouwen die gewend zijn om sterk te zijn. We beginnen niet bij praten, maar bij het lijf. Zodat je hoofd even niet hoeft te sturen. Ik zie elke dag wat er gebeurt als het zenuwstelsel rust vindt: de adem zakt, de spieren ontspannen, en vrouwen zeggen:

“Ik wist niet dat ik nog zo diep kon ontspannen.”

Binnenkort vertel ik meer over een nieuwe sessie die hier precies bij helpt, een plek waar je even niets hoeft, en je lichaam het tempo mag bepalen.